Ziemie plemienia Pogezanów Krzyżacy opanowali w drugiej połowie XIII wieku. W 1280 r. na zgliszczach grodu Morina stanęła drewniana strażnica, wokół której rozwinęła się osada. Już w 1327 r. Wielki Mistrz Werner von Orselen nadał jej prawa miejskie. W tym samym roku rozpoczęła się budowa zamku murowanego. po ukończeniu (ok. 1331) był siedzibą wójtów zakonnych podległych komturowi w Elblągu.

    Zamek właściwy składał się z budynku głównego w kształcie litery L , budynku usytuowanego przy głównym przejeździe bramnym, oktagonalnej wieży ostatecznej obrony ( 6 do 7 wysokich kondygnacji) kwadratowej wieży obserwacyjnej oraz prawdopodobnie wieży strzegącej głównego przejazdu bramnego. Międzymurze oddzielone było od dziedzińca wysokim murem wewnętrznym . Komunikacja między piętrami odbywała się drewnianymi krużgankami. Wejście do wieży ostatecznej obrony znajdowało się na jej czwartej kondygnacji skomunikowane było z chodnikami strażniczymi na murach oporowych wzgórza zamkowego. Pełna forma architektury zamku nie jest dotychczas doprecyzowana , choć po ostatnich kompleksowych pracach archeologicznych rozpoznane zostało rozmieszczenie poszczególnych części warowni. Wykusz latrynowy - gdanisko nadwieszone było nad fosą oddzielającą wzgórze zamkowe od miasta.

    Po sekularyzacji Prus w 1525 r. Morąg stał się ośrodkiem starostwa a funkcje starostów przypadły rodzinie Dohnów, która sprawowała ten urząd do r. 1740. w 1584 r. królewiecki architekt Blasius Bervart przeprowadził remont i rozbudowę zamku. Z tego właśnie okresu pochodzą odkryte w r. 2002 polichromie znajdujące się w ocalałym skrzydle zamku. Obecnie z dawnej bryły zamku zostało dwukondygnacyjne skrzydło płn. - zach. wzniesione na planie trapezu. W tym właśnie skrzydle znajduje się renesansowa sień przejazdowa prowadząca na zamkowy dziedziniec. Obecnie zamek poddawany jest gruntownej konserwacji i rekonstrukcji, można go jednak bez przeszkód zwiedzać. Jest również możliwość wynajmowania dziedzińca zamkowego na różnego rodzaju imprezy plenerowe. Można również wynajmować niektóre (odremontowane) komnaty zamkowe. Obiekt jest własnością prywatną. Właściciele są otwarci na wszelkiego rodzaju współpracę. Można się z nimi skontaktować droga elektroniczna svolo@op.pl.

   Zobacz również: Zdjęcia